Prachtig en aangrijpend geschreven over liefde, familie en overleven In januari 2020 wordt de bevrijding van Auschwitz, dan 75 jaar geleden, herdacht Een belangrijk en uniek historisch document dat op aangrijpende wijze het lot van gevangenen in de vernietigingskampen in beeld brengt In 1942 meldde de Joodse arts Eddy de Wind zich vrijwillig aan als arts om in Westerbork te werken, in de veronderstelling dat hierdoor zijn moeder uit het kamp zou worden vrijgelaten. Bij aankomst bleek zijn moeder echter al op transport gezet naar Auschwitz. In Westerbork ontmoette De Wind de achttienjarige verpleegster Friedel. Ze werden verliefd en trouwden in het kamp. Samen werden ze in september 1943 naar Auschwitz gedeporteerd. Eddy belandde in barak 9, waar hij werd tewerkgesteld als Pfleger van Poolse gevangenen. Friedel in barak 10, waar de medische experimenten werden uitgevoerd. Pas na de oorlog, die ze beiden op miraculeuze wijze overleefden zonder dat van elkaar te weten, vonden ze elkaar terug in Nederland. In Eindstation Auschwitz doet Eddy de Wind verslag van de verschrikkingen in het kamp en analyseert en observeert hij het gedrag zowel goed als kwaad waar mensen toe in staat zijn. Hij beschrijft Auschwitz zoals nooit eerder is gezien, rechtstreeks vanuit het kamp en met de emotie van dat moment. Geïllustreerd met beeldmateriaal uit het archief van de familie De Wind, waaronder twee niet eerder gepubliceerde foto's van vlak na de bevrijding van Auschwitz Het originele schrift is momenteel een van de belangrijkste stukken van de Auschwitz-tentoonstelling, te zien in New York

Eliazar (Eddy) de Wind (1916 - 1987) was een Nederlandse arts, psychiater en psychoanalyticus van Joodse afkomst en overlevende van de Holocaust uit het kamp Auschwitz. Na terugkomst in Nederland in 1945 specialiseerde hij zich in de behandeling van oorlogstrauma's en gaf daaraan bekendheid in binnen- en buitenland. De Wind publiceerde in 1949 als eerste over het concentratiekampsyndroom (KZ-syndroom) in een artikel getiteld 'Confrontatie met de dood' en besteedde als een van de eersten aandacht aan transgenerationele traumatisering. In 1946 publiceerde hij in kleine oplage Eindstation Auschwitz, een gedetailleerd verslag van zijn gevangenschap.